Letterspetters

Troubadour

 

ik, ik wil dwalen

over bergen en door dalen

door de bossen en over de hei

de wereld is van mij

 

ik hoef niet voor volle zalen

nee, ik wil dwalen

in mijn eigen verhalen

naar verre oorden

in klanken en woorden

 

als troubadour

………………..on tour

 

 

 

Voelt het leven zuur

slecht een muur

ga op avontuur

 

 

 

 

woorden komen omhoog

er komt iets tot stand

ik weet niet altijd wat het wordt

zie vaak later het verband

 

een idee

een woord

soms nog nooit van gehoord

kan dit of is het ongehoord

een woord daar en een woord hier

en ineens staat het op papier

een beetje overdonderd

kijk ik verwonderd

zie ik al die woorden staan

komt ergens binnenuit vandaan

 

ik moet leren

niet te corrigeren

wat van binnen uit gevoeld

in woorden wordt bedoeld

 

ik slinger ze de wereld in

en heb je zin

je te laten besproeien met letters

ga dan naar www.letterspetters

 

  

 

Met mijn letterpenseel

schilder ik menig tafereel

nu eens hier en dan weer daar

en al klinkt het misschien raar

het is allemaal waar

 

zo spinnen en weven

we leven na leven

ons levenstapijt

van vreugde en spijt

 

van ervaringen, die moeten rijpen

en leren begrijpen

dat waarden en normen

barrières vormen

in ons doen en laten

we hebben vaak niet in de gaten

dat we in ons denken en doen

leven vanuit normen en fatsoen

angsten en bevelen

waardoor we niet meer durven spelen

niet meer weten waarom we hier zijn

en dat voelt niet fijn

 

 

we laten ons beknotten

en bedotten

maar als je geen aandacht meer schenkt

aan wat een ander zegt of denkt

je je ook niet meer met de ander gaat bemoeien

maar met je eigen mogelijkheden gaat stoeien

dan ga je ontdekken

alle nog onontdekte plekken

in wie je in wezen bent

en wat je van je zelf nog niet kent

 

en dat het leven niet zo zwaar hoeft te zijn

dat we ondanks verdriet, vreugde en pijn

alleen maar spelenderwijs

zijn op ontdekkingsreis

vol van kleur en vorm

zonder waarde zonder norm

 

je niet meer weg rent

voor wie je van binnen bent

je maakt je eigen tafereel

en wordt zo van binnen heel

 

als het lijden is geweest

wordt elke penseelstreek een feest

als wetten en normen

geen belemmering meer vormen

dan wordt het leven één groot spel

van dit past niet bij mij en dit wel

 

 

  er staan veel bomen in het bos

in allerlei maten en kleuren

zegt een blauwe boom tegen een rode boom

ik heb een droom

ik wil hele diepe wortels maken

zodat ik niet zo snel van slag kan raken  

 

het gewortelte tegenwicht vormt

en ik niet omwaai als het stormt

mijn takken niet afbreken bij harde wind

maar ik gewoon meebeweeg, spelend als een kind  

 

hoe krijg je dat voor elkaar

zegt een gele boom die nu groen kleurt

en schrikt als hij voelt wat er met hem gebeurt

en ook oranje bemoeit zich ermee en verschiet van kleur

geel zegt verder niet veel

rood schaamt zich dood

hij geeft zich niet zo gemakkelijk bloot

 

  rechtop en stevig staan is wat ik wou

zegt boom blauw

ik hang helemaal schuin

door al die blaad'ren in mijn kruin

die vragen zoveel energie

daardoor groeien mijn wortels nie

 

  al die blaad'ren zeggen iets over hoe je denkt

maar als je daar geen aandacht meer aan schenkt

door er naar te kijken en te laten gaan

laat je aangeleerde gedragingen niet langer bestaan

dan zal je groeien en wortel schieten

en van ervaringen en inzichten genieten  

 

zullen opgelegde waarden en normen

voor jou geen probleem meer vormen

en ben je voor wat een ander zegt of denkt, niet bang

 je gaat lekker je eigen gang

 

zo heeft boom blauw de bomen een beetje wakker geschud

nu maar hopen, dat de één na de ander niet weer indut...      

 

 

 

 

Verwarring, chaos,

storm en regen

ik kom het allemaal tegen

op mijn vlucht

deinend op de stromingen in de lucht

van iedereen los

voelt vrij

maar soms ook zo bevreemdend

van: ik hoor nergens meer bij

vreugde en pijn

van het alleen zijn

 

en dat niets er toe doet

behalve dat ik mijn eigen wezen ontmoet.

Hij wijst het pad wat ik moet gaan

het is vallen en weer op staan

m’n vleugels uit durven slaan

 

 

 

Reini Miedema