menigeen benijdt hem om zijn moed,
het lijkt of hij het zo gemakkelijk doet
maar Piet heeft ervaren dat als je in je kracht gaat staan
de dingen in het leven veel gemakkelijker gaan
alle smurfen op het smurfenplein
zien dat dat durven
helemaal niet eng hoeft te zijn
het is je eigen angst
daarvoor ben je het bangst
zo lijd je onnodig pijn
alleen maar omdat je niet jezelf durft te zijn!
Rebel
heb je wel eens iets in de hoek gesmeten
tegen de muur gekwakt
een grote bek gegeven
op de vloer gekakt
zo zoet, zo braaf, zo gereformeerd
zo heilig, zo vroom, zo aangeleerd
alles in mij kwam in opstand
ik veegde ze alle aan de kant
was je ook zo bang
kroop je ’t liefst achter het behang
maakte je je niet groot, maar klein
dacht je zo veilig te zijn
Nu ben je groot en niet meer klein
en mag je jezelf zijn
niet groot, niet klein, maar gewoon er tussenin
en doe je lekker je eigen zin
net als dat rebelse kind
dat zijn eigen pad ontgint
Je wezen is de wegwijzer in je bestaan
wijst het pad dat je dient te gaan
zonder zorgen
over morgen
zonder een vraag
over vandaag
volg maar
je wezen brengt je nooit in gevaar
Ikke, ikke, ikke, ikke
ik laat me niet meer strikke
en als maar ja knikke
ik ben nummer één
en dat geldt voor jou en iedereen
Zegt de Heer tegen de non
ik slinger je op de bon
zegt de non tegen de Heer:
" zeg, ga niet zo te keer!
loop naar de maan
ik heb niets verkeerds gedaan
ik stop met het werk
in uw kerk
ik ga me niet meer uitsloven
in al dat prijzen en loven
ik ben voor u heus niet bang
ga van nu af aan mijn eigen gang
die praatjes over hemel en hel
geloof ik zo langzamerhand wel
nee, Heer in u geloof ik niet meer
ik ga naar mijn eigen Bron
van waaruit alles begon
er is nog zoveel meer
dan de leer van onze lieve Heer...
Ontdekkingsreis
als het van binnen gaat kriebelen en knagen,
ontstaan er wel duizend vragen
ontdek je de gekleurde bril op ieders neus
ga je beseffen: “ Je manier van leven is een keus”.
Een keus die een ander niet voor jou kan maken,
die komt van binnenuit, door de dingen die je raken
je gaat hierdoor jezelf ontdekken,
maakt een reis langs alle plekken
die in de loop der levens ervaren zijn,
krijgt inzicht in je vreugde, verdriet en pijn.
Je leert je eigen wezen kennen
en al is dat even wennen,
als je het wezen het stuur in handen geeft
ontdek je, dat je pas dan in volheid leeft
Vleuggellam
Ik wil vliegen als een vogel
wat maakt me vleuggellam
is het de angst voor de kogel?
in m’n hoofd is het zo’n gedram
wat belet me om te vliegen
waardoor laat ik me bedriegen
wat als ik het er maar op aan laat komen
is dàt waar ik van zit te dromen?
dat ik er dan geen greep meer op heb, is dat wat me zo benauwt
want als ìk het niet doe, loopt het dan allemaal faut?
laat los die verantwoordelijkheid
vasthouden aan de ‘schijn’veiligheid
springen in het diepe, durf ik dat aan
laat maar waaien, laat maar gaan?
Oh, angstzweet breekt me uit
de onrust druk ik niet weg
dan wordt het stil
ik luister en voel
de onrust is mijn grote herder, mijn grote IK
die zegt: 'je hebt meer kracht,
dan je dacht"
doe wat je voelt wat je moet doen
laat varen dat goede fatsoen
gooi de handdoek in de ring
en doe je eigen ding
geen rekening houden met wat er kan gebeuren
de ander moet z’n eigen plaatje inkleuren
nee, sta op en heb de moed
doe wat je voelt, dat is wat er toe doet
trap niet langer op de rem
luister naar die innerlijke stem
de poort is open
en ik laat de verantwoordelijkheid lopen..........
Met het leven stoeien
groeien en openbloeien
durf op je wezen te vertrouwen
zodat het leven zich kan ontvouwen
jij in je kracht gaat staan
de blaadjes van de bloem open gaan
je loopt langs allerlei paadjes
en langzaam ontvouwen zich de blaadjes
en staat
jouw gezicht
in het volle licht
In de trein
stap je wel eens zomaar in de trein
met bestemming onbekend
laat je je verrassen in het moment
als je niet weet waar je bent
laat je je wel eens zomaar gaan
zonder stil te staan
bij, of het wel hoort
het de ander bekoort…
zo naar het onbekende oord
van je wezen te gaan
zomaar door een poort
ergens naar binnen gaan
waarom houden we zo vast aan wat we kennen
en blijven we achter anderen aan rennen
loop eens weg en doe niet mee
volg niet altijd zo gedwee
laat de angst niet langer bestaan
zie hem onder ogen en laat gaan
je wezen reikt wel aan
wanneer je op je hoede moet zijn
groeien betekent ook verdriet en pijn
je kunt dat niet ontwijken
maar het helpt om er naar te kijken
zodat je gaat ervaren en begrijpen
dat het nodig is om te rijpen
Het kind in mij
voelt zich vrij
om te doen waar het zin in heeft
zonder dat daar een bezwaar aan kleeft
het kind in mij
voelt zich vrij
en niet bezwaard
het volgt zijn aard
het kind in mij
voelt zich vrij
wil ontdekken
alle nog niet bekende plekken
rent zonder schroom
het droomt zijn droom
zijn innerlijk verlangen