Ontdekkingsreis
als het van binnen gaat kriebelen en knagen,
ontstaan er wel duizend vragen
ontdek je de gekleurde bril op ieders neus
ga je beseffen: “ Je manier van leven is een keus”.
Een keus die een ander niet voor jou kan maken,
die komt van binnenuit, door de dingen die je raken
je gaat hierdoor jezelf ontdekken,
maakt een reis langs alle plekken
die in de loop der levens ervaren zijn,
krijgt inzicht in je vreugde, verdriet en pijn.
Je leert je eigen wezen kennen
en al is dat even wennen,
als je het wezen het stuur in handen geeft
ontdek je, dat je pas dan in volheid leeft
Onderweg...
altijd onderweg
bestemming onbekend
niet weten waar je bent
zonneschijn en regen
rechte en kromme wegen
een kuil in het zand
een lekke band
gestrand…
ook met pech
ben je onderweg
groeien en openbloeien
en staat
jouw gezicht
in het volle licht
Vrijheid
Berend Bot
heeft het niet op kerk, God of gebod
hij heeft op de vrijheid gemikt
Amerika lijkt hem wel geschikt
op weg gaan, is stap één
en dat helemaal alleen
niet bang voor gevaren en chaos
gooit ie de trossen los
over de woelige baren
komt hij gevaren
naar het land van de vele mogelijkheden
los van toekomst en verleden
als de toekomst open is
geen verwachtingen en geen plan
dat er het vertrouwen is
dat je ’t samen met je wezen kan
leven in het moment
ook al heb je geen cent
lijkt onhaalbaar en onbesuisd
maar dat is het avontuur juist
dan kan naar boven komen
waar je alsmaar van loopt te dromen
niet uitgedacht of voorbereid
pakken van het moment, de mogelijkheid
met het vrijheidsbeeld in gedachten
niet wetend wat hem staat te wachten
gooit hij het roer om
en keert nooit weerom
om in het land van zijn dromen
deze te laten uitkomen
Berend denkt niet aan gevaren
mitsen en maren
al zijn de golven nog zo hoog
een nat pak wordt altijd weer droog
dag vader en dag moeder,
dag zuster en dag broeder
dag opa en dag oma
ik ga naar Amerika!
zo onverschrokken zijn
lijkt je dat niet heel erg fijn...?
In de trein
stap je wel eens zomaar in de trein
met bestemming onbekend
laat je je verrassen in het moment
als je niet weet waar je bent
laat je je wel eens zomaar gaan
zonder stil te staan
bij, of het wel hoort
het de ander bekoort…
zo naar het onbekende oord
van je wezen te gaan
zomaar door een poort
ergens naar binnen gaan
waarom houden we zo vast aan wat we kennen
en blijven we achter anderen aan rennen
loop eens weg en doe niet mee
volg niet altijd zo gedwee
laat de angst niet langer bestaan
zie hem onder ogen en laat gaan
je wezen reikt wel aan
wanneer je op je hoede moet zijn
groeien betekent ook verdriet en pijn
je kunt dat niet ontwijken
maar het helpt om er naar te kijken
zodat je gaat ervaren en begrijpen
dat het nodig is om te rijpen
